جلا (درخشندگی)

تمام ارزش ظاهری هر سنگ به جلوه آن بستگی دارد و آن معادله انعکاس نور از سطح خارجی سنگ است که به این کیفیت پرداخت نهایی سنگ مربوط می شود. درخشش بیشتر سنگ وابسته به سختی بیشتر آن است جواهر شناسان برای توصیف میزان جلای سنگ از عبارات مختلفی استفاده می کنند. هنگامی که سنگ مانند آینه نور را بازتاب داده است اصطلاحاً درخشان نامیده می شود. اما اگر نور را بازتاب ندهد به آن خاکی یا مات می گویند سنگ هایی که مانند الماس بازتاب ایجاد می‌کنند دارای جلای الماسی هستند که بسیار مطبوع است در واقع با لب سنگ های شفاف و تراش خورده جلال شیشه ای داشته و تمام فلزهای قیمتی جلای فلزی و جواهرات آلی جلای صمغی  تا مرواریدی و مومی مختلفی نشان می دهند بعضی سنگ های گروه گارنت جلای متفاوتی دارند مثلاً هسونیت  جلای صمغی و دمانتوئید  جلال الماسی دارد لاجورد تراش و هاوالی جلای مات خاکی داشته ولی بعد از صیقل درخشش شیشه‌ای دارد. 

تداخل امواج نور:

 تداخل امواج یک خصیصه نوری از که در نتیجه برخورد نور به ساختمان داخلی سنگ به وجود می‌آید تداخل امواج نور در بعضی سنگ ها رقص رنگ ایجاد می کند. در بعضی دیگر طیف کاملی از رنگ‌ها را موجب می‌شود و در تعدادی نیز یک رنگ غالب به وجود می آید در سنگ اوپال به‌خاطر از ساختار خاص آن تداخل امواج بر پایه نظم و ترتیب سه بعدی توپک های تشکیل دهنده آن پدیده رنگین ایجاد می کند که به آن پدیده رنگین کمانی و یا زنبقی می گویند که در برخی سنگ های دیگر مانند سنگ آهن لابرادوریت و کوارتز زنبقی هم دیده می‌شود در سنگ ماه تداخل امواج در برخورد با لایه لایه های باریک و متناوب سطح زیرین سنگ پدیده آپالسانی یا مهتابی به وجود می‌آورد